Michiel Borstlap, pianist, componist en boegbeeld van een nieuwe muziekgeneratie die minder in hokjes en vakjes denkt. Componist van de eerste Arabische opera, die met Ludovico Einaudi en Gino Vannelli muziek maakte. Gezegend met een virtuoze speeltechniek blijft Michiel Borstlap de pianist die zoekt naar balans tussen hoofd, hart en onderbuik, teruggaand naar de oorsprong van muziek die ontstaat uit akkoorden, melodie en ritme. Sinds hij meer solo is gaan spelen, krijgt het hart meer kansen om op de voorgrond te treden. “Je vaart op je gevoel om zowel jezelf als het publiek in een bepaalde stemming te brengen." In de albums, die sinds die keuze verschijnen, is te horen hoe de muziek zich ontdoet van ballast, hoe de stilte een plek tussen de noten vindt.
Het 'less is more' sluipt zijn muziek in. Michiel Borstlap kan het naar zijn eigen hand zetten, ook al horen we fluisteringen van Chopin, Skriabin, Satie of Philip Glass. In zekere zin loopt hij met zijn benadering nog voor de troepen met sterren als Nils Frahm of Ludovico Einaudi uit.
01. Velvet
02. Blue Ballet
03. Cinq ans
04. Prelude in D minor - The Optimist
05. La Commedia
06. Piri Reis
07. Muse in B minor
08. Homerun
09. Rimzi the Robin
10. Rainflowers
11. Rialto
12. Voyage
13. Hallelujah
14. Ode aan Johan in C (Tribute to Johan Cruijff)
15. Open Boogie
